zaterdag 27 juli 2013

Opnieuw het Vennenpad gaan lopen

Het leek ons een aardig idee na ruim zeven jaren weer een nieuwe start te maken met het Brabants Vennenpad. Dit keer wilden we in ieder geval een onbegaanbaar stukje van die periode in ons pad opnemen en daarom begonnen we de eerste etappe in Sint Oedenrode in de hoofdrichting van het boekje, die we verder ook aan wilden houden.
Omdat we nog niet veel gewandeld hadden dit jaar zouden we met een bescheiden afstand van ruim 10 km een eerste start maken en dan uitkomen bij het café dat bij het Duitse lijntje ligt, aan de Kasterense straat.
Het gemiste stukje was bij de Dommel even buiten Sint Oedenrode, omdat dat bij onze vorige periode een overstroomd pad gaf, waar we niet verder konden, en we terug moesten en in de duisternis pas aankwamen aan het einde in Sint Oedenrode.
Maar dit keer waren de omstandigheden uitstekend waardoor we erg konden genieten van de fraaie oevers die de Dommel in de loop der eeuwen had uitgesleten en waar we een prachtige blik op konden werpen.




We waren op tijd begonnen, en gefietst naar Sint Oedenrode waar we een bakje met appeltaart namen en zagen dat we aan het eind terecht konden op de markt voor een heerlijk ijsje, een mooi vooruitzicht voor Liesbeth.
We passeerden de enthousiaste kanoërs bij café Dommelzicht en via de buitenwijken van Sint Oedenrode kwamen we in het rustieke Kinderbos, waar we gelukkig geen zoekende pedofielen tegenkwamen maar wel een bankje om onze zelfgesmeerde lunch te nuttigen en voorzichtig om te springen met de watervoorraad.
Sloffend over een zandpad kwamen we weer bij de oversteek van de Ollandse weg, waarna we nu wel de Dommel bereikten en konden volgen.

We gingen achter Olland langs, tot we bij het Oud Duifhuis kwamen, waar we verrast werden door een ooievaar staande op het hoge nest in de achtertuin van een rustieke boerderij.


Nog een kilometertje Kasterense straat en we zagen de verlossende okergele kleur van onze Corsa al schitteren in de zon, de hitte in de auto deed ons nog meer verlangen naar het lekkere ijsje, waar we een kwartiertje later heerlijk van zaten te genieten.

Ton.