Meewandelen met Liesbeth en Ton.: 2011

DAG 1: TUBBERGEN - ALMELO, 15 KM

Liesbeth heeft er echt zin in, mooi weer, prachtige bloemen aan de kant.

We gingen de ultieme uitdaging aan, 87 kilometer in 5 dagen, inclusief fietsritten en de autoritten van thuis naar Hengelo en terug. Gelijk goed voor de eerste discussie. Ton had thuis een schema'tje gemaakt, maar Liesbeth bleek ter plekke slechts 12 kilometer op de eerste dag veel te weinig te vinden en wilde graag met 15 kilometer beginnen. Zo gezegd zo gedaan dus, en pas in de loop van de middag stonden we startklaar ten westen van Tubbergen in de hitte (27 graden) voor de eerste etappe. Al na een kilometer werden we geconfronteerd met een drie keer levenshoog standbeeld van Schaepman, de theoloog en politicist, grondlegger van kiesrecht en bijzonder onderwijs, die blijkbaar daar vandaan kwam.
Afijn, we deden de kilometers die voor ons lagen en gingen richting Almelo. We hadden al een lunchje bij het Hondenven achter de rug en na een kleine afdaling kwamen we bij de eerste mooie Twentse hoeve en toen al viel ons op hoe verzorgd alles er uitzag. Via rivierbeddinkjes (Hunzerbeek en Markgraven) en al dan niet verlegde lopen (in de buurt van Maria-parochie) kwamen we bij het kanaal Almelo-Nordhorn, wat al gelijk na de aanleg in 1886 uit de gratie was omdat de spoorwegen toen in opkomst waren.

Het Hondenven ligt verstopt in het heideveld.

Ton is klaar voor de lunch, gewapend met pet en zonnebril!

De rivier werd heringericht ten noorden van Almelo

Het werd wel een latertje, want na het leuke slot langs de Gravenallée richting Huize Almelo en het centrum van de stad naar het station, moesten we nog met de fiets naar de auto, en de route was niet de meest rechtstreekse die Ton had uitgestippeld. We waren pas laat in het hotel, waar we incheckten en een snelle douche (Liesbeth: bad) namen. Mooie kamer, jammer dat er geen koelkastje was voor Ton's bier en Liesbeth's witte wijn. We gingen pas om negen uur eten bij de Twee Wezen, een heel druk en gezellig terras, om daarna moe maar voldaan de eerste dag af te gaan sluiten.

Jonge hooglanders in de weide tegenover huize Almelo

Toltarieven aan de Gravenallée in Almelo, 2,5 cent voor ons!

DAG 2: SPRINGENDAL - TUBBERGEN, 21,5 KM

Wat vroeger uit bed dan gebruikelijk, hadden we er weer zin in. We hadden gezien, dat horeca onderweg problematisch kon zijn en hebben bij een bakker in Tubbergen wat broodjes en krentebollen ingekocht, terwijl Liesbeth lekkere kaas had gehaald bij de supermarkt. Jammer dat we geen boter hadden, morgen bij het ontbijt maar wat cupjes in onze borstzak meesmokkelen.

We hadden wat pech met het parkeren van de auto, we moesten ca 500 meter aanlopen, omdat we niet bij de route konden komen.

Onmiddellijk na de start kwamen we in het prachtige Springendal, een erosiedal uit de laatste ijstijd. Sommige brokjes ijs waren nog niet gesmolten, dus we moesten wat uitkijken vanwege de gladheid. Op veel plaatsen in Twente schijnt ook de ijsvogel voor te komen, maar hoe we ook zochten, we konden hem niet vinden.

De Paardenslenk, in augustus staat de heide in bloei.

Ton laat zien dat hij wel de vorm heeft
van de grenspaal, maar veel langer is!

Het ven bij water-/korenmolen Frans

De waterraderen getuigen van een werkzaam
verleden, gevoed door de Mosbeek.

Na bos en hei (de Paardenslenkte) kwamen we bij de Duitse grens, waar Ton een kleine imitatie te besten gaf van Basil, uit Fawlty Towers. Helaas waren er geen Duitsers getuige van dit schouwspel.

Op een splitsing waren we even de richting kwijt, het boekje wilde ons over de es sturen, maar de pijlen wezen naar de verharde weg. We hebben ons daar maar aan gehouden, en kwamen eerst bij de water-/korenmolen Frans, waar het mooi was met een vennetje, en even later bij Bels, een watermolen, waar een goed terras met kakelende kippen bij was, met een goede lunchkaart.

Vanaf de grond zien de Mandercirkels er
heel wat minder spectaculair uit

We verlieten de heide via idyllische paadjes.

Via een nieuwe grenspaal (hij zal er al wel langer staan, maar wij waren hem nog niet tegengekomen), kwamen we bij de Mandercirkels, twee graancirkels (oorspronkelijk) omdat een zekere Jannink ooit gedacht had dat het graan handiger te oogsten was vanuit een concentrisch cirkelpatroon, maar als iedereen dat gaat doen, dan komt er wel veel oningevulde ruimte. Nu is het echter wel een vreemd fenomeen, zeker als je er middenin verdwaalt, zoals ons natuurlijk weer moest overkomen (weer een extra kilometer!). We hadden nog een zwaar laatste stuk, en we waren heel blij toen we bij de fietsen waren na het tunneltje.

Veel groen in Twente, Liesbeth geniet met volle teugen
(de eerste 19 km).

Gelukkig kwamen we veel andere jeugd tegen
onderweg.

Toen moesten we natuurlijk nog klimmen naar de auto, het laatste stukje lekker snel afdalen, maar omdat we de afslag misten daalden we te lang en mochten we nog even terugklimmen! Gelukkig bracht het avondwandelingetje in Hengelo na een heerlijke douche ons bij een tapasrestaurant, waar we lekker smulden.

DAG 3: BEUNINGEN - OUD-OOTMARSUM

We zuchtten nog na van de hele lange wandeltocht de dag ervoor, maar ons doel was om het eind te gaan halen, dus we moesten weer op tijd op pad. We parkeerden onze auto bij Havezathe Singraven, omdat we de fietstocht tussen twee wandelstukken door wilden plannen, om de spieren wat afwisselender te gebruiken in de hoop overbelasting te voorkomen. Dit zou ons op zich wel goed bevallen. We liepen eerst langs de graskant van de Voltherbeek, en daarna een kilometertje langs 'ons' Almelo-Nordhorn-kanaal.

Graspaadje langs de Voltherbeek

Door het verwilderde deel van de Huneborg

Na een bankje-stop en een lekker bakje koffie uit ons kannetje passeerden we de Huneborg, dat is geen voetbalstadion, maar een vestingsstuk tussen wallen en grachten, die mogelijk nog door Attila zelf is opgeworpen (en mogelijk zijn er nog onontdekte ondergrondse gangen van daar naar Ootmarsum). Na een boerderij zou er een nieuwe routebeschrijving moeten zijn, maar dit viel wel tegen, waar we wilden lopen graasden een aantal paarden! Uiteraard lieten we ons niet (letterlijk!) uit het veld slaan, maar we vonden onze weg door wei en langs slootkanten en kwamen uiteindelijk in het ontzettend mooie Ootmarsum.

Ton kreeg een vriendje bij het binnenwandelen van Ootmarsum.

Kunst voert de boventoon in Ootmarsum,
samen met talloze mooie gebouwen uit een
ongetwijfeld rijk verleden.

Beeldenfestival bij de fontein in Ootmarsum

Ton poseert voldaan bij het kunstwerk.

Veel kunst op straat, waar Liesbeth natuurlijk erg van houdt; veel galerieën in dit uiterst pittoreske plaatsje, en gelukkig ook veel plekjes om te lunchen. Hierna nog een kwartiertje of drie naar de fietsen, waarna we naar ons beoogde eindpunt fietsten. Op de laatste anderhalve kilometer werden we overvallen door een gigantische regenbui, en omdat we niet konden schuilen, werden we heel erg nat! De laatste 6,5 km werden voor Liesbeth niet de leukste, ondanks het mooie traject langs de Dinkel tot het terrasje in Beuningen, want de vliegende bijtinsecten zochten natuurlijk haar weer op, en ondanks wild om zich heen slaande bewegingen bleven ze maar komen (zie "Birds" van Hitchkock, maar dan in het open veld en insecten in plaats van vogels).

De Dinkel oogt fraai,
maar helaas waren er teveel bijtende insecten
in de buurt!

De stier (koe?) van Potter had hier kunnen staan!

Hoewel prachtig werd de lol wat verpest
door weer een bui aan het eind.

Na het drankje bevonden we ons op het landgoed Singgraven en langs mooie lanen en bruggetjes en waterpartijen arriveerden we weer (opnieuw nat!) bij onze auto. Een mooie dag om bij de Chinees af te sluiten!

DAG 4: SAASVELD - BEUNINGEN, 19 KM.

Doordat het systeem van afwisselen ons goed was bevallen, plaatsten we de auto weer ergens over de helft, zodat we fietsen en wandelen weer gingen afwisselen. Ons eerste doel was Oldenzaal. Hoewel we de Markt in eerste instantie misliepen en wat doolden naar een terrasje, werd dit later wel goedgemaakt. We legden Plechelmus, de heilige naar wie de kathedraal is genoemd, op de gevoelige digitale plaat vast.

Karakteristiek pandje in Oldenzaal!
Het Palthehuis, tevens museum!

Liesbeth kon het goed
vinden met Plechelmus in Oldenzaal.

Buiten Oldenzaal passeerden we de kasten van huizen, van de oude fabrikanten. Ook in de tuinen weer veel kunst. We kwamen bij een Wokrestaurant, waar we welkom waren om een koffie en cola te nuttigen op deze weer zeer warme dag. We gingen over de Hakenberg en kwamen snel bij de fietsen. De fietstocht was bijna eindeloos, omdat we route niet konden vinden en buiten de kaarten van ons boekje viel. Na veel gezoek en gedraai kwamen we uiteindelijk aan op de Postweg in Saasveld.

Appeltje eten bij één van de vele bruggetjes,
dit exemplaar verbindt de oevers van de Gammelkerbeek.

Bij tegenzon leest Ton geïnteresseerd
de informatie over de ons omringende natuur.

Vandaar liepen we langs een mooi traject met weer water (langs de Gammelkerbeek) en bos naar de Hulsbeek, waar we probeerden onze oude broodjes te slijten aan de eendjes, maar Liesbeth had gezien dat er verboden te voeren stond, dus we hielden ons maar gedeisd. Onze paraplus waren vandaag meegegaan, maar het was alleen maar warm, en geen spoor van nattigheid,

Is het mooi, of is het mooi?
Hulsbeek, recreatieterrein,
nabij Oldenzaal

behalve 's avonds op het terras, waar we uit vrees voor onweer binnen gingen zitten bij de Blauwe Engel, maar de bui wachtte tot we weer buiten waren! (Overigens het minst lekkere eten van de week, waarschijnlijk omdat we al verwend waren!)

DAG 5: ALMELO - SAASVELD, 15 KM.

De laatste dag alweer en in de overtuiging dat we het zouden gaan redden gingen we na het uitchecken op weg (met weer twee paraplu's in de aanslag) voor de laatste 15 km, waarbij we besloten om het in één keer te lopen. Ton dacht zijn boekje verloren te hebben, en we waren al tevergeefs teruggereden naar Hulsbeek, omdat hij dacht dat het misschien op het dak van de auto gelegd was en er in de bocht afgezwaaid, maar Liesbeth had in een helder ogenblik bedacht dat ze wel eens in de door Ton ingepakte koffer kon kijken. En ja, onder de slordig opgevouwen overhemden vond ze (gelukkig!) het boekje terug.

Vanuit de Gravenallée gingen we lang langs het lateraal kanaal, een wateropvangkanaal om de inwoners van Almelo van natte voeten te vrijwaren. We stellen opnieuw vast dat het gebied er welvarend uitziet, alle huizen netjes zijn, goed in de verf, mooi onderhouden tuinen en bloemenperken, kortom een lust voor het oog om er te mogen wandelen. We love Twente!

Spectaculair Openluchttheater in Hertme,
waar Liesbeth Shakespear declareert.

In Hertme worden we verrast door een spectaculair openluchttheater. Vervolgens zetten we koers naar Saasveld, via het Molenven, en uiteindelijk komen we voor de laatste keer bij onze fietsen!

In Saasveld hebben ze ook
een mooi doorkijkje naar de kerk.

Een pad met 80% onverharde weg, heel veel afwisseling, mooi en af en toe wat minder (slecht) weer, verrassende ontmoetingen, in een prachtige omgeving. Bijna vinden we het jammer dat we er zijn, maar we hebben nog een leuke fietstocht terug (bijna langs het afgelegde parcours). En met een stop in Rijssen, waar helaas Liesbeths favoriete kledingzaak Two faces dicht is, maar gelukkig zijn er wel lekkere ijsjes, en een trip die we bijna gewoontegetrouw afsluiten met een etentje in La Colline op de markt van Oss, komen we erg moe maar heel voldaan weer thuis bij de beestjes en de kindjes.

Hallo bezoekers van ons wandelblog.

Vandaag even een kort verslagje van de wandeling die we gisteren gemaakt hebben.
De auto werd geparkeerd aan de Veerweg gemeente Rhoon, en wel bij de golfbaan aldaar.
Van daaruit zijn we naar Oostendam gefietst, dat valt onder de Gemeente Hendrik Ido Ambacht, een flinke fietstocht in verhouding tot de wandeling die gepland staat van zo'n 17,5 km (ongeveer), er klopt niks meer van het kaartje in ons boekje, een hele nieuwbouwwijk is er opgetrokken.
We beginnen met lopen nadat we eerst op een gezellig terras aan het water een kop koffie gedronken hebben, de koffie die we zelf meegenomen hadden was lauw, niet echt lekker maar het is in ieder geval iets om te drinken bij het meegenomen lunchpakket.
We wandelen grotendeels aan de oever van de Waal dit doen we tot de Gemeente Heerjansdam waar blijkt dat de Waal hier dus gewoon als brede rivier ophoudt.
Een klein stukje verder op de route wandelen we verder over de oevers van de Oude Maas en in het eerste stuk worden we bijna overreden door een mini treintje, erg leuk om te zien "vol met kinderen".
Weer iets verder maken we een U-bocht om de Heinenoordtunnel over te steken.
Via de Jan Gerritsepolder komen we bij Koedood waar de Carrissegrienden beginnen, een erg mooi stuk natuur in de Gemeente Barendrecht/Rhoon, we hebben daar dan ook nogal wat foto's gemaakt.
Leuke bomenlaantjes, en een mooi aangelegde vlonder, veel waterpartijen, echt schitterend, even waren we vergeten dat het best moeizaam ging met het lopen.
Nog meer respect voor mensen die de 4daagse lopen, 4 x 50km. Dat gaan we maar niet proberen, wel willen we deze vakantie het Oeverloperpad aflopen, en de tijd tussen de wandelingen in verkorten, ik (Liesbeth) merk echt dat ik geen weken kan overslaan, en dat het eerst fietsen ook invloed heeft op de lengte van de wandeling, veel spierpijn vandaag, maar ook dat gaat over "zullen we maar denken", helaas de fybro niet, dus hier zullen we het mee moeten doen! En al bij al hebben we er weer van genoten.
De dag afgesloten "het is tenslotte vakantie"met een heerlijk etentje bij Grieks restaurant Athene in Alblasserdam.
Wat nog rest is een mooie foto-impressie.
Veel wandelgroetjes, en tot de volgende keer.
Liesbeth